Het zonnetje schijnt bijna voortdurend en ik gok er op dat ik een wandeling kan gaan maken.
Ik besluit naar de Molenplas in Stevensweert te gaan, een ritje van 20 minuten met de auto.
In eigen tuin valt plots niet heel veel meer te beleven op beestjesgebied en ik hoop dan ook van ganser harte dat er aan deze plas iets meer te zien is. Het zou erg leuk zijn om bijvoorbeeld een Staartblauwtje of een Tijgerblauwtje te treffen. Die laatste is ruim een maand geleden hier gespot maar de kans is heel erg klein dat ik zoveel geluk zal hebben.
Dat gebeurt dan ook niet, ik moet het doen met (best veel) Icarusblauwtjes. Geeft niet … Er vliegt tenminste nog iets!
Het verbaast me dat er nog zoveel vlindertjes vliegen want het is best wel koud met een stevige wind. Op sommige plekjes is het echter heerlijk in het zonnetje en het is dan ook genieten geblazen.
Op dit plekje ga ik een tijdje zitten en zie dan op de oever aan de overkant dat ik in de gaten gehouden word.
“The leader of the pack” staat indringend naar mij te kijken en oordeelt vervolgens dat ik geen gevaar vorm voor zijn harem. Hij zet een pasje naar voren en dan komen er nog meer van die beesten (Konikpaarden) tevoorschijn. Aan hun gewicht te zien zijn ze al goed voorbereid op de winter. Vooral die donkere is ronduit dik.
Er vliegen twee IJsvogels voor me langs, had ik die maar eerder gezien …. Ik concentreer me maar weer op mijn directe omgeving en zie een Pantserjuffer hangen. De roodgroene kleur doet me twijfelen welke soort het is. Maar er is nog een tweede exemplaar en die is wel groen. Het zijn allebei Houtpantserjuffers.
Hoe dan ook, ik kan me vandaag nog eventjes uitleven op macrogebied. Maar dat niet alleen … Ook de natuur biedt hier mooie plaatjes. Bijvoorbeeld van het pad dat bestaat uit stapstenen waar je het water kunt oversteken.
De lucht vertelt dat ik maar eens richting auto moet gaan lopen …
Ik hoef niet zo heel ver te lopen maar het gaat toch maar heel langzaam. Er springt en vliegt van alles en nog wat voor mijn voeten. Een Veldsprinkhaan en een Heidelibel gunnen me om een foto van ze te maken. Verder wat Aziatische lieveheersbeestjes, die duidelijk nog geen last hebben van de kou.
Dan voel ik de eerste druppeltjes vallen en moet ik haast maken.
Net voor het écht begint zit ik lekker achter het stuur. Het was een heel aangename ochtend.
Bedankt voor het kijken en tot ziens bij mijn volgende wandelavontuur!
*******
Welkom op Sandra's FOTOblog 