*
Met dat rare weer en als ook kijkliefhebber van veel “sportgedoe” komt van wandelen deze zomer niet zo veel terecht maar ben toch maar eens de nodige kilometers gaan maken in Stevensweert. De Molenplas, helemaal rond is het 5,5 kilometer.
*
*
Dit grindgat is niet toegankelijk voor boten en dus zijn de gecreëerde eilandjes veilige en geliefde broedplaatsen voor talloze vogels in het voorjaar.
*
*
Maar het is ook een mooi gebied voor vlinders. De natuur mag hier grotendeels zijn gangetje gaan. Er is hier althans niet gemaaid, in tegenstelling tot de andere Maasplassen waar je dan ook moet zoeken naar een enkele vlinder 🙂
Hier behoorlijk wat Icarusblauwtjes. Ik hoopte op Tijgerblauwtjes, vorig jaar in deze periode hier gezien maar nu nergens te bekennen.
*
*
Verder wel wat nachtvlinders waaronder een Sint-jansvlinder en 2 soorten Gamma uilen. Een gewone die we allemaal wel kennen en de Getekende Gamma uil. Voor mij de eerste.
*
*
Het is een beetje frisjes en de zon schijnt niet voortdurend, dus de opbrengst aan beestjes valt een beetje tegen, maar de prachtige natuur zelf is ook niet te versmaden.
*
*
*
De wandeling gaat verder over een stukje stapstenen om de plas op zijn smalste stukje over te steken. Sommige stenen liggen iets onder water wat een beetje oppassen is om dan niet uit te glijden, lijkt wel of de Romeinen even zijn teruggekeerd om dit aan te leggen 🙂
*
*
Het gebied waarin ik nu terecht kom is behoorlijk ruig en een beetje moerassig. Er liggen vele begroeide eilandjes, onbereikbaar voor de wandelaar maar dus wel mooie toevluchtsoorden voor vele vogels.
*
*
Ik ben nu in het gebied waar ik vorig jaar nog prachtige foto’s van de Konikpaarden gemaakt heb, click maar eens. Nu zijn ze echter nergens te bespeuren.
Even later wordt het gebied weer minder bebost en komt de molen met de eeuwenoude (bij de ontgrinding opgeviste) boomstammen in zicht en ben ik op de helft van mijn “wandelingetje”…
*
*
In dit open gebied staat er toch een klein groepje Konikpaarden. Ze zijn er dus nog wel.
*
*
Het is hier heel zanderig en dat betekent ….. Zandlopers! Deze vliegensvlugge kevers zijn heel moeilijk te fotograferen maar het lukt me toch uiteindelijk.
*
*
De bruine versie is een Bastaardzandloopkever. Er bestaat ook nog een Groene Zandloopkever, die is nog lastiger vast te leggen.
*
*
De “weg” terug langs de andere kant van de plas is weer heel anders, je moet maar gokken want allemaal kleine paadjes links en rechts tussen vele moerassige plekken en vennetjes die verborgen liggen tussen de vegetatie.
Sommige plekken zijn helemaal dichtgegroeid met Waterteunisbloem. Heel mooi om te zien, zou er zo een stukje van hebben meegenomen voor in mijn vijvers maar zo te zien een echte woekerplant en dus niet zo slim om in je vijver te droppen….
*
*
En zo arriveer ik weer bij het beginpunt, dat helemaal “rondstruinen” duurde langer dan gedacht, maar ik ga toch voldaan naar huis.
*
*
Bedankt voor je bezoek en tot een volgend keertje.
*
*******
Welkom op Sandra's FOTOblog 