Vorig weekend had ik net Vanessa Cardui mooi op de foto gezet en daarna moest ik maken dat ik weg kwam want …. Er was een onweersbui op komst. Beangstigend, zo in de verte…het leek wel of ik in de Mid-West zat….
Helemaal droog ben ik niet gebleven …
Afgelopen zaterdag ben ik naar dezelfde plek terug gegaan want er zou een Grauwe Kiekendief gesignaleerd zijn. Ik heb er een uurtje vertoefd zonder al te veel boeiends te zien toen ik plots het grote beest uit het niets een korenveld in zie duiken … Achterna gezeten door de Cops, zo leek het althans…. Lekker zo’n herrie in een stilte- en natuurgebied. En dan met een verrekijker naar mij loeren….Dikke middelvinger heb ik ze gegeven, dát zal ze leren… -) haha…
De Kiekendief ging er meteen vandoor, gestoord door de herrie. Ik heb er alleen maar een hele slechte foto van kunnen maken. Het was nogal ver van mij vandaan, en al laat …18.00 uur op een toch al grijze donkere dag.
Zondag een nieuwe poging … Om negen uur ’s ochtends sta ik paraat op Watersley en word verwelkomd door de drie koeien die zoals gebruikelijk weer een stuk met me mee wandelen.
Vogels zijn er nergens te bekennen, geen kleintjes, geen grote …. Helemaal niks. Op de Kollenberg aanbeland al precies hetzelfde liedje. Geen vliegend wezen te zien. Het is ook niet zo aantrekkelijk vandaag … Een beetje mistig, geen wind … Stilte, een beetje onheilspellend, maar het heeft toch wel wat….
Dan hoor ik toch iets aankomen … Gakken in de lucht, ganzen dus. Ze doemen op uit de mist en ik zie dertien Canadezen over me heen vliegen. Ditmaal géén helikopter er achter aan….
Anderhalf uur heb ik nog zitten wachten op die Grauwe Kiekendief maar zonder resultaat … Ik stap maar eens op. Bergaf, terug naar Watersley begint toch nog opeens de zon te schijnen. Alsof er een wekker was afgegaan komen opeens overal levende wezentjes te voorschijn. Vlinders, bijtjes, vogeltjes … Ik was duidelijk te vroeg op pad gegaan vandaag want alles had blijkbaar zin om uit te slapen. Had ik dat ook maar gedaan. Van een paar meter afstand maak ik met de telelens een foto van een Landkaartje.
Landkaartjes kennen normaal maar twee generaties per jaar maar dit jaar is er zelfs een derde en ze doen het heel goed.
Maar ook Bonte Zandoogjes zijn opeens overal te zien. Zichzelf opwarmend op het zandpad.
De vogels zitten ver weg en moeilijk te fotograferen. Nog net te herkennen zit een Groene Specht in een boompje.
Nog even stilletjes zitten in de hoop dat de aanwezige vogeltjes mij niet meer opmerken en wat dichterbij komen. Maar al snel verlies ik mijn aandacht voor de vogels want vlak achter mij hoor ik wat ritselen …. Als ik omkijk zie ik allereerst een hazelnoot die vakkundig meester gemaakt is door een Woelmuis. Het beestje neemt een reuzensprong richting holletje. Vanuit de deuropening gaat ze me in de gaten houden … Héél grappig.
Hoewel geen klasse foto van de muis is het wel een leuke afsluiter. Tijd om naar huis te gaan voor een lekker kopje koffie.
*******
Welkom op Sandra's FOTOblog 
Zo, dat is een imposante bui die op je af komt. Wegwezen! Mooi plaatje, maar de mooiste vind ik die van het landkaartje. En het afsluitende muisje is gewoon leuk!
Groetjes, Dick
LikeLike
Al kreeg je niet wat je eigenlijke doel was toch een heel leuk verhaal en foto reportage van een heel leuke wandeling Sandra met heel knappe foto’s.
LikeLike
Een prachtig verhaal van deze dag met mooie foto’s.
LikeLike
Leuk verhaal en hele mooie foto’s en wat grappig die oogjes van de muis 🙂 de foto van dat landkaartje met die roze stengels vind ik geweldig mooi.
LikeLike
Wat een leuk verhaal heb je er over geschreven! Een mooi combinatie met je foto’s. De eerste foto van de regenbui vind ik gelijk de mooiste van deze serie.
Gr. René
LikeLike
Mooie foto van die naderende onweersbui!
Jammer dat die politieheli roet in het eten gooide, daar zijn zowel vogels als vogelaars allerminst op gesteld, maar helaas …
Mijn favoriete foto is hier vandaag de eerste van het landkaartje, want mij ontsnapte vanmiddag een landkaartje.
LikeLike
de beide landschap foto’s en de specht zijn toch wel erg mooi hoor
ook het muisje is er een van formaat, dus Sandra al met al een een mooie serie en een mooi verhaal erbij ik heb het met plezier gelezen, gewoon doorgaan zo.
LikeLike
Een mooi uitgebreid blog, met fraaie foto’s van je belevenissen Sandra. de eerste 2 afbeeldingen in groot formaat, zijn mijn favorieten hoor.
LikeLike
Dat je kan fotograferen heb ik je al meerdere keren laten weten. Schrijven kun je ook! Gewoon boeiend om te lezen.. Volgende keer iets langer in je nestje blijven. Groetjes, Ben
LikeLike